அனுமனுக்கு 'சுந்தரன்' என்றும் பெயர் உண்டு. ராமாயணத்தை எழுதிய வால்மீகி, அனுமனுக்குச் சிறப்பு சேர்க்கும்

சஞ்சீவி மலையை ஒரு கையிலும், இன்னொரு கையில் கதாயுதத்தையும் தாங்கியபடி காட்சி தரும் அனுமனை, ஆந்திர மாநிலம்

அனுமன் வழிபாடு என்றதும் நம் நினைவுக்கு வருபவை வெற்றிலை மாலை (வெற்றி வேண்டி அணிவிப்பது), வடைமாலை (ராகுதோஷம்

ராவணனையும், சுக்ரீவனையும் ஒரு தராசில் வைத்து ஒப்பிடுகிறார் துளசிதாசர். ராவணனுக்கு நல்ல மனைவி, சொல் கேட்கும்

ராம அவதாரம் நிகழ்ந்த போது தேவர்களும் அதில் பங்கேற்க பூமியில் வானரமாகப் பிறந்தனர். சிவனும் ராமசேவை செய்ய

இலங்கையில் ராவணனுடன் போர் செய்த போது, லட்சுமணன் மூர்ச்சையடைந்தான். அவனை எழுப்ப ஒரு மூலிகையைப் பறித்து

தமிழகத்தில் அனுமனுக்கு வடை மாலை, வெண்ணெய் சாத்துவது வழக்கம். கேரள மாநிலம் தலச்சேரி அருகில் உள்ள திருவெண்காடு

ஏழுபேரை சிரஞ்சீவிகள் எனக் குறிப்பிடுவர். அதாவது என்றும் நிலையாக வாழ்பவர்கள். இவர்களில் அனுமனுக்கு சுயநலமற்ற

பல ஆண்டுகளுக்கு முன் திருச்சி ரயில்வே நிலைய பணிக்காக வந்த கற்களில் ஒன்று அனுமனின் வடிவில் இருந்தது. அதை

''மகாவீர அனுமனை உன் வாழ்வின் லட்சிய நாயகனாக ஏற்றுக்கொள். அவர் ராமபிரானின் உத்தரவுப்படி கடலையும் தாண்டிச்

''நமச்சிவாய வாழ்க! நாதன் தாள் வாழ்க!'' எனத் தொடங்கும் மாணிக்கவாசகரின் சிவபுராணத்தைப் படித்து அன்றாடப்

'மாதங்களில் நான் மார்கழியாக இருக்கிறேன்' என்பது பகவான் கிருஷ்ணரின் வாக்கு. மார்கழியில் வாசல் தெளித்து